ALMERE — Dit jaar is het 40 jaar geleden dat het carillon van de Goede Rede toren in gebruik werd genomen. Het jubileum dat al op 13 juni met een feestprogramma uitgebreid gevierd werd, vormde een mooie aanleiding om dit jaar de “inspiratiedag” voor beiaardiers in Almere Haven te houden.

Maandag 5 oktober was een koude, regenachtige dag met bovendien beperkende maatregelen die verband hielden met het rondwarende Corona-virus. Niet de meest uitgelezen dag om een bijeenkomst te houden. Toch was een twintigtal beiaardiers aanwezig in Almere Haven, die allen persoonlijk verwelkomd werden door Dick Klomp, voorzitter van de Stichting Carillons Almere. Het programma begon met een concert op de toren van de Goede Rede kerk door de twee beiaardiers van Almere: Gerda Peters en Bauke Reitsma.

Composities van Joop Stokkermans en Dick Klomp uit respectievelijk 1996 en 2016 werden als eerste ten gehore gebracht. Beide componisten hadden Flevoland in gedachten toen ze deze muziek op papier zetten. Joop Stokkermans kreeg de opdracht om een compositie voor beiaard te maken van de provincie Flevoland, met als doel de beiaardcultuur aldaar te bevorderen. Zo ontstond de Flevolandsuite. Dick Klomp schreef zijn Pampushoutwals met in gedachten Pampushout, een bos bij Almere. Het concert werd afgesloten met de sonate voor beiaard (1987) van Mathieu Dijker, geschreven voor het carillon van de Lichtboogtoren in Almere stad.

Na het concert werd het programma voortgezet in de kerk: de mooie grote kerkzaal leende zich uitstekend voor de twee lezingen, gehouden door de stadsgids Marie-Josée Röselaers en Christiaan Winter. Marie-Josée Röselaers vertelde boeiend over het ontstaan van Almere, waar zij vanuit Amsterdam naar toe verhuisde. De vele foto’s en opnamen gaven een goede indruk van de taak waar de architecten zich voor gesteld zagen, de ontwikkeling van de bouwwerkzaamheden en de reacties van de eerste bewoners.

Christiaan Winter hield een lezing over Willem Vogel, wiens honderdste geboortedag dit jaar herdacht wordt. Zijn composities voor beiaard kwamen natuurlijk aan bod, maar even interessant was het tijdsbeeld dat in de lezing naar voren kwam, evenals de betekenis die Willem Vogel heeft gehad voor het klankidioom van de liturgische muziek van de Hervormde kerk. Heel wat kerkgangers zullen zich zijn naam herinneren in verband met zijn liederen die opgenomen zijn in het Liedboek voor de kerken, memoreerden Christiaan en ik na afloop van zijn lezing.

Vervolgens konden de deelnemers terecht bij een Ethiopisch restaurantje dat speciaal voor dit gezelschap zijn deuren had geopend. Met het carillonconcert uitgevoerd door Christiaan Winter en Bauke Reitsma werd het programma besloten. De composities van Willem Vogel vormden een mooi vervolg op de lezing van Christiaan. Opus 1, bestaande uit een ricercare en bagatella, werd nooit uitgegeven. Als verassing kreeg iedereen een exemplaar als herinnering aan deze inspirerende dag. Hulde aan het bestuur van Stichting Carillons Almere en de beide stadsbeiaardiers!

Gerdien Tanja